Binnen de katholieke kerk zijn er zeven zeer belangrijk rituelen. Deze zijn de sacramenten. Een sacrament is een handeling, of een verzameling van handelingen, waardoor God dichter bij de mens komt op belangrijke momenten in zijn of haar leven. Het begrip is afgeleid van het Latijnse woord ‘sacramentum’, dat ‘plechtige belofte’ betekent. In die zin zijn ze de uitdrukking van de belofte van God dat hij mensen nabij wil zijn. De katholieke kerk kent zeven sacramenten, zeven feestmomenten waarbij de gelovige de aanwezigheid van God viert.
Het doopsel
Het doopsel is het allereerste sacrament dat iemand kan ontvangen. Door dit sacrament te ontvangen wordt iemand lid van de katholieke kerk. Bij een doopsel komt de familie van het kindje, en eventueel de vrienden van de ouders, samen om het nieuwe leven te vieren. Hiervoor willen de mensen Goddanken. Ook willen ze het kindje opnemen in de grote groep van gelovige mensen. Omdat Jezus zich liet onderdompelen in water om er als een nieuw, goed en gelovig mens uit te komen, wil men dit ook vandaag blijven doen. Ook wordt het kind gezalfd met chrisma ( = een mengsel van olijfolie en balsem). Dit kreeg Jezus ook als teken dat hij een koning van eenvoud en liefde was. Er wordt ook een doopkaars aangestoken voor het kind. Daarbij vertelt de priester dat het kind als een lichtje moet zijn en dat hij of zij het licht moet doorgeven aan anderen. Ondanks dat er heel veel mensen op zeer jonge leeftijd gedoopt worden, kan dit eigenlijk op eender welke leeftijd gebeuren.
Het vormsel
Bekijk onderstaande video over het vormsel
Heilige communie of eucharistie
Het woord ‘eucharistie’ betekent letterlijk ‘dankzegging’. Een belangrijk moment tijdens de eucharistie is de communie, het moment waarop men de heilige hostie, het heilig brood tot zich neemt. Hierbij kan Jezus heel dichtbij worden ervaren. Meestal wordt de Eerste Communie gevierd rond de leeftijd van 7 of 8 jaar.
Een eucharistieviering wordt altijd voorgegaan door een priester. De mensen in de kerk komen als gemeenschap bij elkaar om brood en wijn te delen en om het leven, de dood en verrijzenis van Jezus te herdenken. Als de priester het eucharistisch gebed uitspreekt over het brood en de wijn worden deze omgevormd tot Lichaam en Bloed van Jezus Christus. Het eucharistisch gebed bevat de woorden die Jezus uitsprak bij het laatste avondmaal: ‘Neemt en eet hiervan, gij allen, want dit is mijn lichaam dat voor u gegeven wordt.’ En 'Neemt deze beker en drinkt hier allen uit, want dit is de beker van het nieuwe, altijddurende verbond; dit is mijn bloed dat voor u en voor alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden. Blijft dit doen om Mij te gedenken.’ Telkens als christenen eucharistie vieren, doen zij dus wat Jezus zijn leerlingen heeft opgedragen. De eucharistie kan elke dag gevierd worden, wat betekent dat het sacrament van de eucharistie dagelijks ontvangen kan worden.
Het sacrament van boete en verzoening - De biecht
De biecht wordt ook wel het sacrament van de vergeving genoemd. In het leven komen mensen steeds weer voor keuzes te staan en geraken ze wel eens verzeild in moeilijke situaties. Hierbij maken ze dan niet altijd de juiste keuzes. Soms gaat het om hele kleine dingen, maar soms gaat het ook behoorlijk mis, en komen we met andere mensen of met onszelf in de knoop te zitten. In het sacrament van boete en verzoening draait het om het herstellen van wat er mis gegaan is. De priester kan in dit sacrament in Christus’ naam zonden vergeven.
Tijdens dit ritueel biecht de persoon zijn zonden op aan de priester. Hierbij is het belangrijk dat het hele verhaal vertelt wordt en dat hij daadwerkelijk spijt heeft van wat er gebeurd is. Vervolgens kiest de priester een passende straf en spreekt hij de persoon vrij.
De priester is overigens gehouden aan een streng biechtgeheim. Schending van het biechtgeheim is strafbaar. Als iemand een zware misdaad opbiecht kan de priester proberen deze persoon over te halen om dit openbaar te maken en een passende juridische straf te aanvaarden. De beslissing hierover ligt echter bij de biechtende persoon.
De ziekenzalving
Het sacrament van de ziekenzalving bestaat uit het zalven van de handen van de zieke met olie en een handoplegging. De priester brengt de Heilige olie aan op het voorhoofd en op de handen met de woorden: Moge onze Heer Jezus Christus door deze heilige zalving en door Zijn liefdevolle barmhartigheid u bijstaan met de genade van Zijn Heilige Geest. Moge Hij u van zonden bevrijden, u heil brengen en verlichting geven.
Het sacrament van de ziekenzalving kan toegediend worden aan de gelovigen die door ziekte of ouderdom ernstig verzwakt zijn of stervende zijn. Het kan herhaald worden wanneer de zieke na de zalving beter wordt of wanneer tijdens dezelfde ziekte de toestand verergert. Wanneer iemand door ernstige ziekte moet worden geopereerd, kan deze ook voor de operatie gezalfd worden. ook aan bejaarden of mensen die bijzonder zwak maar niet ziek zijn kan dit sacrament worden toegediend.
De priesterwijding
Bekijk onderstaande reportage over een jonge priester die net zijn priesterwijding achter de rug heeft.
Het huwelijk
Het huwelijk is een levenskeuze in liefde voor elkaar. Voor Katholieken is het huwelijk niet alleen een verbond met elkaar, het is ook een verbond met God. Het kerkelijk huwelijk is in het christendom een verbintenis tussen een man en een vrouw die bezegeld wordt in het bijzijn God en de gemeenschap.
In het bijzijn van de priester zeggen bruid en bruidegom officieel ‘ja’ tegen elkaar. Op dat moment worden zij door God met elkaar verbonden. De priester neemt het ja-woord in naam van de kerk aan en spreekt er de zegen over uit. In de meeste gevallen vindt het kerkelijk huwelijk plaats binnen een eucharistieviering, maar dit is niet verplicht.